Nadleśnictwo Maskulińskie, w aktualnych granicach zostało utworzone Decyzją Naczelnego Dyrektora Lasów Państwowych z dnia 28 lutego 1973 r. W skład nadleśnictwa weszły 3 ówczesne jednostki gospodarcze: Wyłuszczarnia nasion, Nadleśnictwo Ruciane i Nadleśnictwo Maskulińskie, dawniej Karwica. W 1979 roku w skład Nadleśnictwa Maskulińskie wszedł także obręb Mikołajki z Nadleśnictwa Strzałowo.
Nazwa nadleśnictwa, z Nadleśnictwa Ruciane na Nadleśnictwo Maskulińskie, oficjalnie została zmieniona  1 września 1974 r.

• Obręb Mikołajki, dawniej nadleśnictwo o tej samej nazwie, utworzono w roku 1945 w większości z lasów państwowych niemieckiego Nadleśnictwa Nikolaiken.

• Obręb Ruciane, wcześniej Nadleśnictwo Ruciane, utworzono 1 października 1958 r. z dwóch nadleśnictw: Ruciane i Guzianka.

• Obecny obręb Maskulińskie, dawniej Nadleśnictwo Maskulińskie, utworzono w roku 1945 z byłych lasów państwowych przedwojennego Nadleśnictwa Kurwien.

O gospodarce z okresu administracji niemieckiej brak jest danych archiwalnych. Jednak na podstawie ustnych przekazów miejscowej ludności oraz spostrzeżeń leśników specjalistów, ustalono, że lasy nadleśnictwa zagospodarowane były zgodnie z zasadami prawidłowej gospodarki leśnej. Stosowano 120-140 letnią kolej rębu dla sosny. Użytkowanie lasu odbywało się zrębami zupełnymi. Odnowienia lasu dokonywano siewem na uprzednio przygotowanych pasach, a powierzchnie zabezpieczano siatką przed zwierzyną płową, której liczebność w tamtym okresie była bardzo wysoka.

Marian Maskuliński, pierwszy powojenny nadleśniczy i jego pomocnik Ludwik Uszko, w krótkim czasie po rozpoczęciu pracy zostali zamordowani. Najprawdopodobniej zginęli 19 lub 20 lipca 1945 r., podczas wykonywania obowiązków służbowych. Pochowani są w miejscu stracenia w Leśnictwie Ruczaj.
W lipcu 1945 r. Marian Maskuliński jako jeden z pierwszych nadleśniczych na Mazurach postanowił objąć powierzony mu teren inwentaryzując na terenie nadleśnictwa osady leśne i urządzenia w nich istniejące.
Dla upamiętnienia Mariana Maskulińskiego, 24 lipca 1966 r. staraniem pracowników ustawiono pomnik z tablicą pamiątkową, informującą o tragicznej historii inż. Mariana Maskulińskiego i jego współpracownika Ludwika Uszko.